وصیت نامه ی کارو ! ...
« کارمن » من ، همسر نازنینم این وصیت نامه را ، با هرچه آرزوی پراکنده در بیکران وجودم موج می زند ، بتو تقدیم می کنم . به تو که آن قدر خوب مرا می فهمیدی ...
اگر پس از من فرزند من از تو پرسید که : « پدرم چه بود ؟» بگو سرشک در به دری بود که بر هیچ دید ه ای جز دیده ی حسرت ، آشیان نداشت ...
کارو ...
گه چه سور لرزه اندر سینه های عور
ناله گشتم ، واله گشتم در کران دور ...
گه شدم گور سرشکی ، بر دو چشم کور ...
گه سرشک تلخ عشقی ، بر شکست گور ...
پاییز 1334 _ کارو ...
اشعار این شاعر ارزنده بسیار شنیدنی است و من عاجز از درک تمامی این اشعار ...
